تنهاییم با خدا

                         چه خود ساخته هایی که مرا سوخت وچه سوختن هایی که مرا ساخت

                       ای خدای من مرا فهمی عطا کن که از سوختنم ساخته ای آباد به ماند

                                          الهی دانایی ده که در راه نیفتم

                                           وبینایی ده که در چاه نیفتم

                                     الهی پایی ده که با آن کوه مهر تو پویم

                                     و زبانی ده که با آن شکر آلای تو گویم

                      شکرت میکنم به خاطر نداشته هایم.که اگر داشتم ارزششون را نمی دونستم

                                            شکر میکنم به خاطر همه چیزو همه چیز...